Rondwandeling Don Pedro vanaf La Zarza. NW12
beginpunt : Parkeerplaats archeologisch park La Zarza.
eindpunt : Parkeerplaats Archeologisch park La Zarza.
afstand : 16 km
tijdsduur : 5 uur
hoogteverschillen : totaal dalen 850 meter, totaal stijgen 850 meter
zwaarte : middel tot zwaar
signalering : Pr lp 9.2
bar restaurant : Nee, wel langs doorgaande weg bij Llano Negro en Roque Faro.
watertappunt : diverse bronnen langs de route.
bushalte : Bij La Zarza.
Ook hier bij het begin van de Don Pedro rondwandeling schijnt aan het eind van de tunnel bij La Zarza de zon. Maar toch gaat het licht uit. Je duikt namelijk vrijwel direkt de donkere Barranco de la Magdalena in, die overgaat in de al even duistere Caldera del Agua. Op weg naar Don Pedro klinkt hier in de duisternis van het laurierbos onophoudelijk het gekwetter en gezang van allerlei vogels.
De rondwandeling lp pr 9.2 naar Don Pedro en weer terug omhoog naar La Zarza is goed bewijzerd en geel-wit gemarkeerd. Het eerste deel van de wandeling vanaf La Zarza kan erg glad zijn. Diverse malen omzeil je droogstaande watervallen en moet je via glibberige treden weer afdalen in de donkere kloof.
Wanneer het pad uit de kloof is geklommen stuit je op een betonnen dansvloer bij een geasfalteerde weg. Afgelopen week waren ze net de feestplek aan het versieren met verse palmtakken en de drankvoorraad aan het lossen. Tijdens het gesprek met de mannen bleek dat ze al echt zin hadden in het feest. Aanstekelijk dat enthousiasme voor een feest waar waarschijnlijk niet meer dan anderhalve inwoner en een paardenkop op af zullen komen. Lachen zo’n feestje in ‘The midle of nowhere’. Je zou er haast een kijkje gaan nemen.
Na een honderdtal meters de verharde weg naar beneden gevolgd te hebben duikt het smalle wandelpad het dichte groen weer in. Aanvankelijk blijft het pad door een donker laurierbos afgewisseld met brezalbomen afdalen.
Maar gaandeweg verandert de vegetatie en dringt er steeds meer licht door. Weer wat lager krijg je zelfs af en toe zicht op het omringende berglandschap en het kustgebied onder je. Het kale schiereiland links voor je is Juan Adalid. Vlak voor het bereiken van Don Pedro komt deze kleine woongemeenschap onder je in beeld.
Vanaf het pleintje van Don Pedro volg je de wandelroute GR 130 richting Barlovento. Iets onder het nog kleinere en vrijwel uitgestorven buurtschapje Miranda de Calzada is een fraai uitzichtpunt. Tenminste, als je zicht hebt, want uit het niets kunnen hier wolken en nevel ontstaan.
Vanaf dit punt verlaat de Pr lp 9.2 de GR130 en stijgt, aanvankelijk over een betonpad met veel aangeplante drakenbloedboompjes, richting La Zarza. Na ongeveer een halve kilometer verlaat de route het verharde pad en duik je de bosjes weer in.
Al klimmende wordt de begroeing steeds dichter en gaat het licht weer langzaam uit. Op een gegeven moment hoor je af en toe een vreemd hijgend-slurpend geluid. Even later blijkt dit rare geluid veroorzaakt te worden door waterbron en wasplaats ‘Fuente de los Doranjos’. Verhit door het klimmen zou je het liefst in het basin met kraakhelder water duiken. Steek echter eerst even je vinger in het water, voor je een doldrieste actie onderneemt. Kkkkkkkkkoudddddddd !
De van de oceaan opstijgende nevels hebben hier een prachtig afwisselende vegetatie mogelijk gemaakt. Wanneer het pad even horizontaal over een berggraat loopt kom je bij een verhard stukje weg waar ineens allerlei bloemen en planten groeien die wel heel erg uit de toon vallen. Even later kom je bij het Hans en Grietje huisje van het oude vrouwtje (geen heks) die hier verantwoordelijk voor is.
Als je even later het verharde weggetje weer verruild hebt voor bospad passeer je een prachtig onderhouden finca met artistiek huis van een alternatief (Duits ?) stel, dat hier ver weg van de bewoonde wereld een min of meer zelfvoorzienend bestaan lijdt.
Op ongeveer een kilometer van het eindpunt van de rondwandeling opent het bos zich en zie je bij helder weer op de bergkam voor je diverse telescopen van de sterrenwacht van La Palma in het zonlicht schitteren. De laatste vijfhonderd meter loopt langs de doorgaande weg Lp-1. Er is een zebrapad dat niemand daar verwacht. Zelf tijdens het oversteken dus luisteren of er toevallig niet één van die zeldzaam passerende wagens aan komt gescheurd.