voor ieder wat wils op la palma

Gisteren stukje wezen wandelen over het waterkanaal Tenisca boven de wijk Pedregales van Los Llanos. Dit deel hadden we nooit eerder gedaan. René waarschuwde vooraf wel dat we af en toe dicht bij bewoond gebied zouden wandelen. Huh, of Patricia dat erg zou vinden. Lekker huizen kijken. Dus voor ieder wat wils. Voor hem boven ons natuur op de westhelling van de gedoofde vulkaan Pico de Bejenado, voor haar onder het kanaal huizen en tuinen van villawijkjes van de beter gesitueerden. Makkelijke wandeling vanwege het zeer geleidelijke verloop van het waterkanaal. Regelmatig een pauze ingelast voor René zijn manke poot. Al met al prettige zaterdagmiddag bezigheid. Dag er voor drie aankomsten gehad, dus lekker even relaxen.  Was wel lachen dat we twee weken terug nieuwsgierig waren of we tijdens de volgende wandeling ook weer feestgedruis zouden horen. Komen we op een gegeven moment tegen het keerpunt van de wandeling een hoek in de bergen om. Wat denk je ? Horen we in de verte het geluid van een concert in het voetbalstadion van El Paso. Bovendien nog goede muziek ook. Vonden wij….. Beetje ouwe lullen muziek dus.

Voor ons uitje, vanzelfsprekend, voor de nodige energie, eerst wat gegeten bij een barretje en later op de avond ons volgeduwd bij één van onze favouriete restaurantjes aan de kust. We roepen wel regelmatig dat het crisis is met de huidige inflatie. Maar alles is relatief. La Palma is geen Nederland. Wij raken een beetje geïrriteerd als we zien wanneer er direct prijzen verhoogd worden. Zelf hebben we de prijzen al jaren lang hetzelfde gelaten en nu ook nog. Gelukkig zijn wij niet de enigen. De meesten van ‘onze’ eettentjes hebben de prijzen (nog) niet gewijzigd. Als wij tegen gasten vertellen dat we ongeveer zo’n vier keer per week uit eten gaan en dan met zijn tweetjes samen tussen de 16 en 25 euro kwijt zijn, staan ze ons eerst raar aan te kijken en vragen dan naar de adresjes. Diegenen die ons eetgedrag kennen weten dat wij behoorlijke hoeveelheden voer tot ons nemen. Dus voor deze prijzen zit de gemiddelde mens echt vol. Afgelopen week had René gasten mee genomen om op het havenhoofd te gaan vissen. Als tegenprestatie stonden de mensen er op om ons mee uit eten te nemen. Wij moesten een restaurantje kiezen, het liefst vis. Komt de man na afgerekend te hebben lachend naar buiten lopen en zegt; “Morgen weer?” Dan zijn wij altijd bang dat ze veel te veel fooi hebben gegeven. En ja hoor…. Maar ook wel een beetje te begrijpen. Veel Nederlanders voelen zich haast schuldig als ze zo lekker en overvloedig gegeten en gedronken hebben voor relatief zo weinig geld. Zelf worden we ook nog steeds af en toe prettig verrast. Vorige week zondag was het regenachtig en moest René even gelucht worden voordat het opnieuw zou gaan druppelen. Even naar Los Llanos gelopen om een bakkie met wat lekkers te doen. Komen we bij een bakkertje terecht waar we zeker al een jaar of tien niet geweest waren. Of de tijd had stil gestaan. De prijzen waren in de tussentijd nauwelijks gewijzigd. Koffie, thee en gebak twee euro tachtig (€2,80). Compenseert zo weer een klein beetje het verdampen van onze Nederlandse spaarcentjes/pensioen.