Leuteren op het strand van Tazacorte.

“Zullen we even ergens een bakkie gaan doen”, stelde Patricia vanmorgen voor. Ja maar niet in de stad, alle winkels zijn open i.v.m. de kerst. Mij te druk”, reageerde René. Laten we naar het strand van Tazacorte gaan. “Goed, dan neem ik wel een thermosflesje koffie mee.” Ik misschien een hengel. Maar dat laatste was zinloos na de grote golven van gisteren. Want nog steeds liep er een aardige branding. Dan maar gewoon een beetje ‘leuteren’. Patricia had er geen idee van dat René dat leuteren wel heel erg letterlijk nam. Een plekje uitgezocht op het visstrand, wat voor anderen het naaktstrand is.

Een lol dat René had tijdens het foto’s maken. Er liep een blote meneer voortdurend langs de vloedlijn voor ons heen en weer. Het was een beetje mikken maar hij is redelijk tevreden over het resultaat. Zijn we zojuist aan het bbq’en met kids en aanhang, vraagt René wat ze in hun koffie hebben. Oh, reageert hij na hun antwoord. Vanmorgen had mama heel wat anders in haar koffie terwijl hij de foto’s laat zien. Een lol dat hij zelf had. Maar de jeugd kon er ook hartelijk om lachen. Ze hadden beiden hun verkering al gewaarschuwd dat we best wel raar zijn, maar dat we niet bijten.