boink !

Zitten we van de week op de brug over de vijver van het laatste avondzonnetje te genieten, klinkt er ineens een luide boink uit de voormalige apenkooi. We dachten aanvankelijk dat er een reiger op het metalen frame geland was. Gaan we kijken, zit er een schildpad op de bovenste tree van de metalen trap. We wisten dat ze trappen konden bedwingen maar dit was de eerste keer dat we het zagen. We horen ook wel eens een boem in de tuin. Zeggen we gekscherend tegen elkaar dat er waarschijnlijk weer een schildpad uit een boom of een struik is gevallen. Onvoorstelbaar wat die simpele beesten uithalen in hun zoektocht om hun eieren op een geschikte plek te begraven. Vorige week het eerste jonge schildpadje van dit jaar in de vijver zien peddelen. Heeft het waarschijnlijk niet gered door de kou. Toen Ramon van de week weer een jong tegenkwam in de tuin hebben we die maar in een teil met water en een steen gezet en plaatsen die overdag in de zon en halen de teil ’s nachts naar binnen.

Gisteren hadden we een late start bij het maken van een uitstapje op het eiland. Iets makkelijks gepland dus. Via de oude pas bij El Pilar over de bergen naar hoofdstad Santa Cruz de la Palma. Altijd weer bijzonder om te zien, dat enorme donkere gebied van Llano del Jable. Tussen 1470 en 1492 heeft vulkaan La Montaña Quemada (de verbrande berg) hier zoveel vulkaanas uit staan stoten dat er een zwarte vlakte van ruim tien vierkante kilometer is ontstaan. Het contrast met de andere kant van de pas is spectaculair. Daar daal je af door een zwaar begroeid gebied dat veelal in de nevel ligt door de wolken die aan de oostkant tegen het eiland blijven hangen. Zijn we onverwacht na al die jaren eindelijk bij ‘Los Dragos gemelos’ (de tweeling drakenbloedbomen) in Breña Alta terecht gekomen. La Palma zou La Palma niet zijn als er geen legende over deze fraaie eeuwen oude bomen zou bestaan. Deze mythe stamt uit de tijd van net voordat de Spaanse veroveraars hier aan het eind van de veertiende eeuw arriveerden; Een tweeling was verliefd op hetzelfde beeldschone meisje en besloten om haar te vechten. Het gevecht was lang en hard. Beide tweelingbroers stierven aan hun verwondingen. Het meisje heeft toen twee zaadjes van een drakenbloedboom op de plek van het strijdtoneel gepland om de tweelingbroers nooit meer te zullen vergeten.

Belanden we spontaan bij de haven van Santa Cruz voor het eerst in restaurant El Coral. Alle tafels bezet door grotere gezelschappen. Eén klein tafeltje voor twee personen vrij. Speciaal voor ons. Komt er een videoberichtje binnen van zoon Ramon dat hij weer een pasgeboren schildpadje in de tuin tegenkwam die nu ook in de teil zit. Best wel beetje vreemd dat je je druk loopt te maken over het redden van jonge schildpadjes terwijl je op het zelfde moment, als voorgerecht, samen een bord jonge inktvisjes zit weg te werken. Moet je maar niet te lang over nadenken. Eén vegetarier in het gezin is voldoende. Komt er een ober langslopen met een taart met kaarsjes er in. Als het gezelschap van de jarige jet begint te zingen duurt het nog geen vijf seconden voordat de overige tafels vol overgave meezingen. Even later passeert ons weer een ober met taart. Dit keer met sterretjes erin, voor een andere tafel. Twee seconden, langer duurde het niet voordat het hele restaurant, inclusief deze twee kaaskoppen, vol gas ‘Cumple años feliz’ meebrulden. Heerlijk volk die Palmeros, net kleine kinderen, totaal geen schaamte. Die taarten nemen de gasten overigens zelf mee naar het restaurant. Kwam gisteren wel mooi uit. René is vandaag jarig en taart zouden we op de terugweg halen. Lang geleden dat zoveel mensen enthousiast ‘voor hem’ gezongen hebben. Hij voelde zich gelijk ook al een beetje jarig.