Oh vijgenboom, oh vijgenboom…
Afgelopen woensdagavond zouden we ergens buiten de deur een hapje gaan doen. Plannen gewijzigd. Besloten om thuis te blijven en de verkiezingen te volgen om te zien hoe Frans Timmermans premier van Nederland zou worden. Deze pijniging kan een normaal mens alleen maar ondergaan met heel veel lekkers binnen handbereik. Snel nog even langs de supermarkt en in de luxe kerstafdeling gedoken. Sint Jacobsschelpen, zalm in bladerdeeg, dadels in seranoham, super de luxe (stink)kaasjes…. Soms zei Patricia ” heb je wel gezien wat dat kost”. Maar volgens René zou hij het alleen maar op deze manier trekken om die dikke Limburgse leugenaar in positie gemanouvreerd te zien worden. Hoe gek als het ook mag klinken, toch hoopten wij hierop. Blijft er gewoon lekker Nederlands belastinggeld naar zuid Europa stromen. Als het een beetje meezit gaan de pensioenpotten in de EU ook op één hoop. Dat zou Wilders nooit toestaan. Dus; “Hup Frans !”
We kijken vrijwel nooit tv, en zeker niet naar ‘Geen stijl’. Was de eerste keer. Werd echter een lange maar heel plezierige en culinaire avond. Bovendien krijgen we hoogstwaarschijnlijk gelijk en mag Franske Nederland verder door het afvoerputje spoelen. VVD saboteert de boel. Lukt de grootste partij niet om een levensvatbare coalitie samen te stellen. De één na grootste partij mag het vervolgens proberen. Voilà; Pvda/Groenlinks, VVD, NSC plus D66 (of als het niet anders kan BBB vanwege de 16 zetels in de eerste kamer). Je denkt toch niet dat de puppetmasters in Davos en Brussel Timmerfrans naar Nederland gestuurd hebben met een andere uitkomst dan te winnen. Op welke manier dan ook. Wij hebben hier in Spanje net mogen ervaren hoe dat gaat. Door de rechter veroordeelde politici werd door de zittende president gratie verleend en werden uit de gevangenis vrijgelaten om zo links, die de verkiezingen niet gewonnen had, toch aan de macht te houden. Meer dan een miljoen boze mensen de straat op. Maakte niets uit. Dan bent u vast voorbereid.
In de tuin zijn nog een aantal hokjes die vol staan met allerlei materiaal. Wij hebben een beetje het Malle Pietje syndroom. Dat moet de jongere generatie maar even googelen. Vraagt vriend Lex op een gegeven moment gekscherend of hij die oude rotte houten vloer uit één van die hokken zou mogen slopen. Verblijft hij daar wel in als hij komt logeren. Na even samen te hebben overlegd, hebben Lex, Ramon en René het hok omgetoverd in een ‘tiny house’. Weer eens iets anders voor Ramon. Veel leuker dan al dat snoeiwerk in de tuin. Kon Patricia bovendien weer eens iets inrichten, haar lust en haar leven. De ronde openslaande deuren niet meer in het hok terug gezet maar elders op een brug over een vijver geplaatst. Volkomen overbodig maar ook leuk om te maken. Iets nieuws creëren blijft toch het leukste wat er is.
Het seizoen is losgebarsten en alle zes de huizen zijn verhuurd. Voor ons even geen uitjes meer naar andere eilanden of vertoeven in Villa Magica. De temperatuur is eindelijk naar standje ‘normaal’ terug gezakt. Oktober en november zijn erg warm geweest. Verleden week tikten we hier de derig graden aan. Klimaat verandering, klimaat verandering, klimaat verandering… Ja, hoor. Maar als onze kids dan melden dat het waar zij werken op de poolcircel in Finland op dat zelfde moment min dertig is, hoor je niemand over klimaat verandering. Vorig jaar was de gemiddelde temperatuur op aarde ongeveer 15 graden celcius. Zeer mild dus. Er zijn perioden in de geschiedenis geweest dat de gemiddelde jaartemperatuur op aarde veel hoger was. Tot wel 21 graden en dat zonder dat er toen klimaatwauzen rondliepen die zich er schuldig over moesten voelen. Mochten mensen zich ooit nog eens serieus verdiepen in het klimaatverhaal, zullen ze zich blijven verbazen.
Zagen we van het weekeinde bij een meubelzaak hele geinige kerstversiering. Wit geverfde aan elkaar geschroefde takken met lichtjes. Leuk, alleen vonden we de prijs wat minder plezant. Driehonderd eurootjes. De Zeeuwse invloed is nog niet helemaal verdwenen al leven we bijna twintig jaar op een eiland waar vrijwel iedereen alles tot aan de laatste € op maakt. Loopt Flo door de tuin valt hem op dat de takken van vijgenbomen van nature al erg licht gekleurd zijn en dus niet geverfd hoeven te worden. Hoppa, grote tak afgezaagd, in parasolsteun gezet en lichtjes er in. Helemaal te gek. Hoewel de eerste dag wel het hele huis naar de kattenpies stonk. Maar die beesten waren helemaal niet binnen geweest. Was de vijgentak. Was gelukkig snel over… of we zijn er aan gewend geraakt. Zelfs de vissen genieten mee van de verlichte vijgentak. Zullen wel moeten. Als de diertjes ’s morgens vroeg in het donker figuurlijk nog op één oor liggen, gaat de boom al aan. Over vissen gesproken. Hadden nog een heel verhaal willen typen hoe René CO2 toevoegt aan het aquariumwater. Als voedsel voor de planten die de CO2 samen met diverse stikstofverbindingen omzetten in zuurstof voor de vissen. En dat wij hier op La Palma ook een CO2 verdienmodel hebben. In de vorm van de nieuwe vulkaan ‘Tajogaite’, die nog steeds staat te roken, stomen en dampen dat het een lieve lust is. Zij zorgt er voor dat er, al dan niet terecht, bergen geld hier naar toe blijven komen. Maar dit is al zo’n protest verhaal. Binnenkort maar weer eens wandelavontuurtjes plaatsen. Het zijn bijzondere tijden. Wie zegt dat het leven saai is !