van torre del time naar el roque de los muchachos – w36
Het is waarschijnlijk even zoeken de eerste keer om bij Torre del Time te komen. Hoewel, met google maps of tom-tom kom je tegenwoordig overal. Je parkeert je auto zodanig dat niemand er last van heeft en loopt 200 meter terug over de piste waar je de roodwit gemarkeerde wandelroute GR131 rechts omhoog volgt.
Gedurende het grootste deel van de route loopt het pad net ten westen van de kraterrand. Af en toe er even over en zijn er doorkijkjes de krater in. Indien er geen wolken in de krater hangen heb je hier dan fraai zicht op de Pico de Bejenado en in de barranco de las Angustias.
Vaak ontstaat er mist in de krater die dan langzaam opstijgt en dan op de rand blijft hangen, waardoor het een stuk kouder kan worden. Later op de dag verdwijnt de mist meestal weer geleidelijk.
Wanneer je hoger komt hangt er in de krater vaak mist maar loop je over het pad meestal lekker in de zon. Kort na regen is dit fenomeen van mist in de krater heviger dan normaal. Gedurende de hele wandeling kom je maar heel weinig of zelfs geen andere wandelaars tegen.
Vanaf de top van Roque Chico (2368 meter) krijg je een deel van het sterrenwachtcentrum in beeld. Het meest kenmerkende is de ronde telescoop. Eerlijk gezegd vindt ik dit een mooi punt voor een rustpauze en daarna om te keren. (De totale wandeling heen en terug wordt dan 3 km korter.) Net buiten het zicht gaat de route een stukje over het asfalt en wordt het drukker door mensen die met de auto naar het hoogste punt van het eiland zijn gekomen en, heel sportief, een stukje van het pad bewandelen.
Op de terugweg tijdens de afdaling heb je vaak wat beter zicht in de krater en de beboste westelijke flank van de Caldera. Al met al een zeer aan te bevelen wandeling voor diegenen die een wat zwaardere fysieke uitdaging wensen.