Poris de Don Pedro, wandeling naar de kust bij Don Pedro op La Palma. NW13
Beginpunt : Pleintje van Don Pedro.
eindpunt : Pleintje van Don Pedro.
afstand : 6 km (heen en terug samen)
tijdsduur : 2,5 uur
hoogteverschillen : Totaal dalen 400 meter, totaal stijgen 400 meter.
zwaarte : Pittig, je moet geen last van hoogtevrees hebben en beschikken over een goed evenwicht.
signalering : Stukje GR 130, de rest ongemarkeerd.
bar restaurant : Nee
watertappunt : Nee
bushalte : Nee
| |
De wandeling naar Poris de Don Pedro staat in een bekend wandelgidsje over La Palma aangegeven als een kort zijuitstapje van een andere wandeling. Dit zijsprongetje zou volgens dit gidsje, heen en terug bij elkaar, drie kwartier duren. Hieruit blijkt wel dat de auteurs de wandeling niet zelf gemaakt hebben en niet weten wat ‘Poris’ betekent. Poris vind je niet terug in een Spaans woordenboek. Poris is een typisch Canarisch woord en betekent kleine natuurlijke haven of plek waar bootjes te water gelaten kunnen worden. Dan moet je natuurlijk wel helemaal tot aan de waterlijn wandelen.
De wandeling naar Poris de Don Pedro begint bij het pleintje van Don Pedro dat er een beetje uitziet als een mini-boulevard. Aan het leegstaande gebouw (voormalige school ?) is goed de ontvolking van het noorden van La Palma af te zien. Vanaf het pleintje met de Canarische Palmen loop je over de GR 130 oostwaarts richting Los Franceses. Dit eerste stuk over de Gran Camino loopt redelijk vlak.
Wanneer je bij het oude Canarische huisje met de drakenbloedbomen komt sla je linksaf naar beneden het brede onverharde pad in. Er bevinden zich een paar hondjes op het erf die plichtsgetrouw even aanslaan, maar er al snel weer het zwijgen toedoen. De kippen en hanen rond het huis denken daar echter anders over. Ze lijken wel psychotisch. Er komt geen eind aan hun herrie. Gelukkig gaat geluid omhoog en laat je al dalend die kakofonie al snel achter je.
Het onverharde pad gaat vrijwel in een rechte lijn naar beneden. Links heb je uitzicht op het, vrijwel altijd door wind geteisterde, Juan Adalid. Naar het oosten zie je de kustlijn tot aan Punta Gaviota onder Barlovento. Daartussen liggen op de afzonderlijke berggraten tussen de barranco’s de dorpjes; El Tablado (net niet zichtbaar) , Los Franceses en Los Gallegos.
Het brede onverharde pad maakt vlak voor het eind een vrijwel haakse bocht naar rechts richting een vakantiehuis met hek. Precies in de bocht staat aan de linker kant van de brede piste een kleine drakenbloedboom. Achter deze ‘drago’ gaat een net zichtbaar geitenpaadje links naar beneden het veld vol vijgencactussen in.
Het geitenpaadje splitst zich af en toe. Gewoon de meest duidelijke volgen. Het paadje of paadjes brengen je uiteindelijk naar de rand van de kaap. Aan het eind heb je een mooi uitzicht op Poris de Don Pedro onder je. Het pad lijkt hier bij de afgrond te stoppen, maar dat is niet zo. Ga voorzichtig naar het westen (links) langs de rand van de afgrond. Bijna op de hoek van de kaap zie je onder je een duidelijk door mensen aangelegd bergpad. Alleen is het even zoeken waar het begin is. Aan de linkerkant van de kaap zie je een vaag spoor richting het even lager beginnende bergpad.
Dit bergpad daalt zigzaggend langs de rotswand naar Poris de Don Pedro aan de oceaan. Het pad is bij twijfel makkelijk te volgen door te zoeken naar door mensen gestapelde grote rotsblokken ter ondersteuning van het pad langs de rand van de bergwand. Wat een werk moet dit geweest zijn. Het betekent wel dat Don Pedro in vroegere tijden een veel grotere leefgemeenschap moet hebben gehad. Om zo’n pad naar deze aanlandingsplaats van schepen aan te leggen langs de steile rotswand, zijn immers heel wat sterke ruggen nodig.
Beneden gekomen zie je een aantal grotruimtes. De deuropeningen zien er redelijk recent uit. Ze worden waarschijnlijk uitsluitend gebruikt door vissers die hier bij Poris de Don Pedro hun maaltje bij elkaar trachten te vangen. Alleen jammer dat deze vissers hun rotzooi hier laten slingeren. De oceaandeining ruimt het wel op zullen ze denken. De rechte klip naast het diepe water is de plek waar boten bij rustige oceaan redelijk makkelijk hun lading hebben moeten kunnen laden en lossen. Dat is dus de Poris de Don Pedro. Misschien ten overvloede maar niet gaan zwemmen en bij hoge oceaandeining ver weg blijven van de waterlijn ! En dan nu, na een pauze, weer omhoog …..